Loahmian

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

I bin da Bruada Loahmian,
nix hob i übereilt nu tau,
Zeit loß'n, jo des kaun i,
i loah mi hoit zerscht dauni.

Is nu so trabi d'Oarbat a,
la da daweil, so denki ma.
I muaß meine Boana
a wengal dauni loahna.

Da Vota greint:" So oit bist schau,
und nu a Bruada Loahmi' au,
daun gibt a ma an Renna,
i tua net g'schwinda denna.

I bin da Bruada Loahmiau',
Leit, glaubts net, das i goa nix kau',
Auf trinka und auf's Eß'n
do bi' i gaunz vaseß'n.

O'bwohl ma des aum liaban is,
aunstrenga tuat a 's Eß'n g'wiß,
Drauf muaß i a weng ros'tn,
i loah mi au' ban Kost'n.

Ban aufsteh schau in olla fruah,
do hob i ma net g'schlofn gmua,
i bi nu net ausbocha,
und loa nu a wengal nocha.

De Wochatog, de san ma zlötz,
des wa a Gjagat und a Ghötz,
Ois Christ,war's denn a Wunda,
ha liaba i in Sunda.

In da Kircha sitz i gaunz vorau',
do loahn i mi recht gmüatle au'.
Koa oanzigs Wörtl röd i
und paß recht auf aus d'Predi.

Da Pfarra predigt wia ar glei,
mia owa kimmt da Schlof dabei.
Und mog a nu so ment'n,
auf oamoi bi i drent'n.

Bergauf, bergou mei SWchedl roaßt
und wias auf oamoi Amen hoaßt,
Kriags Übergwicht i Lackl,
des gibt an Mords spektak'l.

Das is ma neule erscht passiert,
des hot mi owa net kuriert.
Und gang de welt in Trümma,
S'auloahn, des loß i nimma.

I bi da Bruada Loahmiau,
waun i mi net wo auloahn kau',
do tua i gaunz damott'n,
do geht ma nix vo stott'n.

Ban Pfeif'nrauka brauchat i
Oan, der ma hoit den Pfeif'nstiel,
drum bind i ma um d'Ehrl
mei stinkats Pfeifnrehrl.

Ban Assentiern sogt so a Gsöll,
da Bada:" Schauts eng au des Gstöll,
der brauchat jo a Spreitz'n,
der is jo z'fäul zan schneuz'n!"

Heirat i, tua nis drumm alloa,
das i mi ban Weib auloahn kau,
i wia mi fest auhoit'n
ba ihra Kitt'foilt'n.

I hau schau an Dokta gfrogt,
woher des Auloahn kimmt, der sogt:
Du host in dir an Baungat,
Fäulheit nennt ma de Kraunkat.

Und is vorbei de Erdenplog,
des erschte, wos i drent'n sog
zan Petrus gaunzn bedechte:
" An Sitz zan auloahn mecht i."

" Du Loahmiau" ,so ruaft ma zua
Sankt 'Petrus, "kaunnst de auloahn gmua
Hiatzt und so laung und vül's, de g'freit,
De gaunze launge Ewigkeit."

Hans Pichler Hofedl

Aus a Lustige Eicht


o