Der hot's va'staund'n

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

De Leit va unsan Toi' san
Vasös'n gaunz auf's schiaß'n,
und oimoi in da heilig'n Nocht
hot' tüchti krocha müaß'n.

In Pfarra wurmt de Knollerei,
ma wiad jo schier gaunz derrisch;
Er sogt eahr:"Heit is d'Friedensnocht
und es mocht's Lärm so närrisch!"

Dö Leit owa justament,
Sö schiaß'n noch da Mött'n,
Dass d'Leut und s'Viech gaunz dammisch wern,
D'Hund reiß'n aunda Köttn.

Dö Bosheit gift den oit'n Herrn.
Schau boid, in nächst' Summa,
Da Pfarra ziagt van Toi foa't
und hot sein Obschied g'numma.

Hiatzt kimmt a neicha Pfarra aun.
der sogt:" Des g'freut mi schröcklö,
Schiasst's nua recht brav in da heilög'n Nocht
und krocha muaß erklöklö."

Zwaz'g Kraunen gibt da Pfarra sö'm
Fürs Pulva, des is nobi,
und wias recht kracht hot ba da Nocht,
do sogt a:"Leut,des lob i!"

S'Joahr drauf zehn Kraunen nur mehr gibt
da Pfarra, d'Leut haum g'schoß'n,
oba nimma sovül ois wia ent'a,
Ös hot's a weng vadroß'n.

S'Joah'r drauf, fünf Kraunen trogt's nur mehr,
Wen soll des net vadrüass'n?
"Fünf Kraunen, um des toan mas nöt,
do sollea sö-wa schiaß'n!"

So hoast's und s'schiaß'n hot a End',
Koa Puiva woa' vahaund'n.
Und wea denn a, wer hätt's denn zahlt?
Da Pfarra,hots vastaund'n!

ent'a = Früher
Vasös'n = Versessen
erklökli' = viel

Hans Pichler Hofedl