Puival

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Waunst du glaubst, Pui'val san e' nua fia' d' Kotz',
do sog i' dia, a so mauncha Hund der mog's.
So zuatrog'n hot si' so wos in da Näh' van Gföhla Woid,
da Opa braucht doat' Pui'val hoit.
Fia's Herz und Kreislauf wias hoit is'
und a poa' aundare Sochan des is' und woa a g'wiß.

Da Opa hot se denkt: dass i' wos nemma muas des is' do' kloa',
owa sovü', i moa da Dokta is a wen'g a Noa',
weu i' mecht jo a nu a weng'l leb'n,
i' moa do muaß i a poa' so Pui'val wega geb'n.
Do is eahm ak'rat oas g'foin unta'n Tisch
und da Jogdhund "Treffi" hot's glei dawischt.

Da Opa hot net a weu üwalegt und denkt
und hot de üwa'zöhlig'n Pui'val sein "Treffi" g'schenkt.
Den liab'n "Treffi" siagst hiatzt nua mea' um seina renna,
weu ob hiatzt tan s' Pui'val nua' mea' mit anaund ei'nemma.
G'wisst hot va de Hausleit' koana wos davau',
denn da Opa hot sei Medizin hinta d' Kuch'lbaunk hi'tau.

Aufkemma is' des noch Joahr'n, wias in Opa ins Spitoi' haum geb'n,
do haum d' Hausleit' g'laubt da "Treffi" mog a nimma leb'n.
Da Entzug woa fia' den Treffi a große Not
und g'laubt haum's, da Treffi braucht boid' a a Grob'!

Quellen

Erzählt von Elisabeth Loidl, Drosseramt

Aufgeschrieben von Hans Pichler, Hofedl