Pramburi

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Voa' fünfhunda't Joah' san' s' noch Europa g'kemma,
de Kartoffel tuat ma s' oi's Haundelsbezeichnung nenna'.
Ea'dapf'l, Erdbirn, Erban, Erpf'l tuat ma' in da Mundoart sog'n,
und olle Leit dan s' recht guat va'trog'n.
Owa' es gibt a' oa', de mäg'n de Erdäpfe' ni't,
nau de ess'n hoi't daun Pommes oda' Pomfritt'.
Erdba'n ess'n haum s' vü' in zweit' Wö'tkriag g'lern't,
waun da' Bauch voi' woa', host d' 'n net brumma' g'hea't.
De Bramburi is za' uns dua'ch d' Schwed'n kemma,
de' dan nömli'ch d'Erdöpf'i so nenna,
ban Kriag san s' dua'ch 's Yschpatoi' 'zog'n,
do hau'm s' de Erdöpf' va'lor'n und va'trog'n.
Noch 'n letzt'n Kriag ban Erdöpfi' glau'm,
glaubt ma noch 'n Toscha'stroafa' de letzt'n z'saum'.
Ban Erdba'ntoscha' va'brenna hot ma dabei Er'pfi' brot'n,
de hot ma gaunz gea'n mitanaunda' 'gess'n an so Tog'n,
des woa' a guate Noscherei
und woa'n Erdbir'n a' glei'!

Zusatzinfos

  • Bramburi leitet sich eigentlich über das Tschechische ("brambory") von der Mark Brandenburg in Deutschland ab, von wo die Kartoffeln nach Tschechien und Österreich gelangten
  • Da die oberirdischen Pflanzenteile der Kartoffel giftig sind, waren sie zunächst sehr unbeliebt, sodass es zunächst in Deutschland einer Reihe von Kartoffelbefehlen bedurfte, um den Anbau in der Bevölkerung zu verankern.

Quellen

Hans Pichler, Hofedl

Wikipedia: Kartoffelbefehl