Mein Südlich's Woidviert'l

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Woaßt ma wo a schein's Land'l? Waun mi dat' wea frog'n,
i' dat' net laung deinga, i' dat' eam 's glei' sog'n.
Suachst' a Land'l, a kloa's, des wos umatum schei,
jo daun kau's nua mei Hoamat, mei' südlig's Woidviert'l sei'.

Geh eini in d' Woidhäus'l, wo de Krems entspringt,
geh hi', wo da Weit'nboch duach 's Hölltoi' und d'Yschpa duach Klaumm springt.
Do rost a wen'g aus, daun woaßt as gaunz g'wiss,
dass niagan's so schei' wia in südlich'n Woidviert'l is'.

Schau au' doat de Ba'm und de Heisa im Fö'd,
ua'oite Ries'n, jo se präg'n nu d' Wöt.
Jo, se präg'n do nu 's Land'l und geb'n eahm in Naum',
so ocht's es do, Leit'ln, und haut's es net zaum.

Schau z'ruck: doat aum Ostrong in Weinsberg a' zua,
wia friedli' s' doat lingan, oi's lochan s' da zua,
oi's mecht'n s' da sog'n: o Waundara, bleub steih' -
du find'st koa zweit's Fleckal, des a nu is' so schei'.

Geht 's eina ins Land'l und nehmt 's eng do' Zeit,
geht 's eina a bissal und red'ts mit de Leit.
Va' oan' wia van aundan, do werd'ts es daun her'n:
Woidviertl, mei Hoamat, i hob di' so gern'!

Quellen

von Leopold Hackl, Reitzendorf, Martinsberg

aufgeschrieben von Hans Pichler, Hofedl