Friaha und Heit

Aus Landschaftsgeschichten
Version vom 14. November 2017, 12:49 Uhr von Christof K (Diskussion | Beiträge)
(Unterschied) ← Nächstältere Version | Aktuelle Version (Unterschied) | Nächstjüngere Version → (Unterschied)
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Friaha haum ma g'oawat, san va da fria bis spot grennt,
owa Frust und Stress sowos haum mia net kennt.
A Weitling, a Rei' und a poa Häfa dazua,
des woa fia an Hausstaund schau Kuchlgschirr gmua.
Heit draht se des meiste ums Hom und ums Göd,
se kinnan net heiratn, waun da Gschirrspüla nu föht.
Auf d' Nocht hot ma gstrickt oda Rosnkraunz 'bet't,
heit wiad de längste Zeit koa Ruah, weu da Fernseha geht.
Bis in Tog eini schlofa und d' Laungweu daschlogn,
sowos hätt 's friaha net gebn, des hätt 's goa net trogn.
Koa Body-Building host 'kennt und koa Jogging hot 's gebn,
owa Wiesnmahn, Heigna und Erdäpfi legn.
Ma hot koane Moon Boots, koane Roller Blades 'kennt,
de meiste Zeit is ma jo bloßfiasi' grennt.
Söbstvawirklichung woa fia uns dozumoi
de vüle Oawat im Haus, aum Föd und in Stoi.
Des Essn woa koag: Erdöpfi, Kraut, Müch und Brot,
Üwagwicht hot domois aa kam oana ghobt.
In da Schui hot ma aufpasst, hot se ums lerna ois draht,
heit haum d' Schula des sogn und da Lehra is stad.
Und des wos ma friaha a Feuheit hot gnennt,
heit a jeda stoiz ois Relaxn nua kennt.
Da Computer kau rechna, zeichna und denka,
do brauchst koa Hirn mehr, des kaust da leicht schenka.
Sogoa de Sproch hot se g'ändat, i woas net wiaso,
es sogt koana mea "Grias Gott", olle schreins nua "Hallo"!
Ba oana Hochzeit is taunzt woan, gsunga und glocht,
an Disco-Kraweu hot ma domois nu net gmocht.
Mit'n Auta a Spritzfoaht? jo wos foit da denn ei?
Gwallfoart wiad z' Fuaß, a Bus muass dabei sei.
Waun 's üwa d' Oabat heit jammern, do wia i gaunz hab,
wos tat'n s' denn, waun 's nu koa Woschmaschin gab?
Koa Kühschraunk, koan E-Herd und koa Mikrowelln,
koan Mixa, koan Staubsauga und a koan Föhn.
Wos hot ma oft gschwitzt, haum uns grackert und gschundn,
do haum ma darin de Erfüllung gfund'n.
San hundsmiad ins Bett einig'foin daun auf d'Nocht,
haum gschlofa wia a Ratz - des hot de Zufriedenheit gmocht.
Tuat oan heit des Kreiz weh, daun woas i warum,
sogn s': "Wos schind's' di denn so, wos bist denn so dumm"!
Wia hot ma se friaha üwa jede Kloanichkeit gfreit!
Hiatzt is ollas söbstvaständli, mia schätzt nix mea heit'.
Auf Socha schauns net auf, vü wiad valoan oda gstoin,
mocht nix, wos Neix hea, da Euro muas roin!
Auf a Foaradl hot ma joarelaung miassn spoan,
kam sans aus da Schui, woin s' mit 'n Auta schau foan.
Oamoi hot ma se g'wünscht a poa neiche Schua,
heit kunnt ma se 's leist'n, pass'n d'Fias nimma dazua.
Friaha woit ma Roasn, a wenig aussi van Haus,
heit hätt i gnua Zeit, hoit't 's mei Kreiz nimma aus.
Wer eh ollas schau hot, winscht se olleweu nu mea,
drum wiad des Schenka heit goa so vü schwer.
Za da Firmung a Uhr, do kimmst schau weit z' spot,
weu a jeda Erstklassla längst schau a Oambaunduhr hot.
Fia Kinda hot ma 's Gwaund aus Stoffrestl gmocht,
ziagast ea' heit so wos au, wean s' vaspott und ausglocht.
Van Lacoste des Leiberl, van Reebok de Schuah,
van Lewi's de z'rissna Hosn, des g'heat heit dazua:
De kloan' Kinda san Kids und de grössan Kinda san Teens.
se richtn se zaum, es is kam zan sogn,
Piercing hoast 's waun s' an Nosnring trogn.
Wo sunst nu üwaroi so a Piercing hi keat,
do san mia Oidn schau längst nimma aufkleat.
Haum s' aa d' Hoa grea und lila, denkst da: wos fia a Graus,
ois nua rein äusserli, schaut netta gaunz wüd aus.
Im Grund gnumma san de meistn durch de Baunk liab und nett,
mia söwa woin jo, dass ea' bessa ois uns geht.
I loss nix auf se kemma, do wia i fost haab,
wos tatn mia Oitn, waun 's koa Jugend net gab.
De Zeit bleubt net steh', wos mochan mia uns Sorgn,
de Jungan va heit san de Oitn va Morgn.
Jo vü hot se g'ändert, es is kam zan glaubn,
owa mia lossn uns trotzdem unsan Humor net raubn.
Wer locht, hot schau gwunga, is den Aundan vorau',
weu mit an sauz'wida'n Gsicht neam'd wos aufaunga kau'.
Haum 's mia za wos brocht in den vergaungenen Johrn,
daun vadaunk ma 's dem Fleiß und dem eisern' Spoan.
An ois wos i hob, hängt mei herz vü z'vü drau,
hiatzt wisst 's aa warum i nix wegschmeissn kau.
Schauts au unsare Händ und schauts au unsa Gsicht,
wauns lesn kinnts drin, de dazön enk a Gschicht.
Jede Runzl, jede Foitn a schloflose Nocht,
des leben schenkt oan nix, hot vü Kummer oft brocht.
Und trotzdem woa 's schei, schau ma zruck auf de Zeit.
Mei' Gott maunchmoi is ois was gwesn grod heit.
Kimmt mit de Jahrl nu so maunches daher,
de Erinnerung nimmt uns hoit do koana mehr.
Mia kinnan 's nua hoffa, es soins de Junga vasteh,
es wiad ea' im Oita wohl grod a so geh!

Quellen

Überliefert von Leopoldine Ringseis, aufgeschrieben von Hans Pichler, Hofedl