D´Runsn

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

G´schichtl

Neben unsan Stoa, do woa a a Runsn – de gibt´s sogoa heit nu. Auf jeden Foi woa de Runsn a voi supa. De hot nämlich voi vü Kurverl gmocht und wir sand do oft umadumstrawanzt und haum gschaut, wos neichs gibt in der Runs. Teilweise woas ziemlich floch und ma hot super einigsehn und einigreifa kina. Owa wia de Zeit früher hoit so woa san soiche Gerinne oft begrodigt wordn damits besser zum Mahn geht. Und des is a mit der Runs passiert. Schnirlgrod haumses gmocht.

I kau mi nu guat drau erinnern, wia i do umadumgstüfit bin mit meiner Schwester. A jede hot an Küwi mitghobt. Weil durch des ausbaggern sand a an haufn Krebs mitausbaggert woan. De sand daun in de feichtn Erdhaufan bickt und haum se ned höfa kina. Wir haums in de Küwin einidau und probiert, eana a neichs Heisl in der Runs zum Baun. Stoa hauma übereinandergschlicht und de Krebs einigsitzt. Owa durch des grod mocha is des Wossa vü schnöller gruna und de meistn Heisl hots saumte Krebs wegagschwoabt.

Heit is a so, dass se de Runs ziemlich tiaf eigrobn hot und immer, wenns a bissl mehr rengt, bricht durt und do wos vom Ufer in de Runs eini. I glaub, wenn mas lossad, würds früher oder später wieder a poa Bogal mocha.

Eigentlich hätts jo verrohrt werden soin. De Rohre waradn scho parat glegn und lingan glaub i heit nu umadum - owa des haums zum Glück daun do ned gmocht…

Zusatzinfo

Runsn - Bächlein

Küwi - Eimer

Quelle

Doris Wimmer, St. Oswald