D'Zeit

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Wea koa Zeit hot, hot koa Freid,
waun eahm ollas a daun reit.
Zeit hot ma net, de muass ma se nehma,
weu sunst kau'st de nua darenna.

Es geht da hint und voan net zaum,
nix passt da daun in den Kraum,
nochan kimmt da a da Neid
und host fia vü' weniga und goa nix Zeit.

Du schaust so maunch'n aundan Leit'n zua,
jo wia gibt's dann des, de haum Zeit grod gmua.
In da Friah, do geht's schau au,
de san hoit olle jo vü friaha drau'.

Gaunz locka' geht 's ba denan owa,
zan red'n haum s' Zeit, da Bua mit'n Voda,
und locha' kinnan de Leit hoit a',
de brauchan se ba da Oawat net grod schnölla drah'.

Ba soichane Leit a jeda Haundgriff sitzt,
da Hoss ba de Leit a grausli o'blitzt,
und frogst da s' amoi': "Kau'st du höffa', host du Zeit?",
do sogt a: "Gern, jo freuli, waun i da hö'ffa' kau' - i hob a Freid."

So geht recht vü' mitanaund gaunz leicht,
und die Zeit a net umasunst vastreicht.
Net raffa' muass ma se um jede Stund',
da Herrgott schenkt uns de Zeit und mia bleum'd g'sund!

Quellen

Hans Pichler, Hofedl