Bettlwei'
Letzte Ruhe
A Bettlwei', des geht Richtung Hoslau dahea,
des Oathofa-Wiatshaus dareicht s' nimma meah'.
Ban Scheita'weg geht iah' de Kroft daun aus,
dafreat hot se 's - a schlechta' Tod, o Graus!
Oi's Au'denka' hot ma auf de näxte Fiacht'n a Bü'dl g'hängt,
vielleicht des schlechte G'wiss'n - hot ma auf sie 'denkt?
De oan' hau'm sö'wa' nix g'hobt,
de aunda' hau'm g'kennt koa' Not.
So mauncha' hot g'glaubt: mit an' Bü'dl is' obgetaun,
owa' a' doa't hängt a menschlich's Leb'n d'raun.
So a Leit, jo Gott da'boam 's,
mia woaß net, warum woa' s' oa'm.
Auf oana Oachan hot se' länga' des Bü'dl g'hoit'n,
bis dass den Weg- und Stross'nbau zan Opfer is' g'foi'n.
Noch oana' länga'n Zeit,
do woa 's wieda' so weit,
und a guata' brava' Mau',
hot 's daun auf de aund're Seit' in Sicha'heit dau',
und vor lauter Daunk fia' sei' Leb'n,
hot a eahm an ewig'n Plotz daun geb'n!
Zusatzinfos
- Hoslau = Haslau (Ortschaft)
- Oathofa = Arthof
- dafreat = erfroren
- Oachan = Eiche
- Bü'dl = Bild
- (das) Leit = der Mensch (Mann oder Frau) (Mehrzahl: Leute)
Quellen
Hans Pichler, Hofedl