Ban Hoaschneida

Aus Landschaftsgeschichten
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Oi' sechs Wochan muas hoit sei',
es hoast mia meass'n wieda Hoa' schneid'n gei.
Des woa a so a Zeit,
g'hobt hob i ois Bua goa koa Freid
und da Friser' hoit woascheinli a,
weu jo nix zan va'diena wa.
Des scheina va' dera Hoa' schneidarei,
da Sess'l mit da auffi' drahrerei.

Daun a weiss' Tiach'l um den Hois und eini g'strickt,
hiatzt is a kemma mit da Haundmaschin', nau des hot g'riss'n und zwickt.
Da Hoaschneida schreit: in Kopf' in d' Heh,
i denk mia, nau jo eh.
Owa es hot net laung' dau't, do host zuckt, weu's hot g'riss'n,
do hot da Friseer g'schrian: "wauns't net hucka bleubst, wiast aussi g'schmiss'n".
Do bist g'sess'n, moa'st zan rea'n,
nau des kau' heit nu wos b'sonda's wea'n.

Mia muass hoit a Glick ho'm im Le'm,
da Frisea' hot a jung's Diand'l g'segn;
des is za da Tia' do eina gaunga und hot g'locht
und hot'n auf aundere Gedaunga' brocht.
Des Hoaschneid'n is gaunz guat gaunga',
des hob i den Diand'l zan vadonga'.
Jo daun woa s' a boid voa'bei
fia' a Zeit, de Hoaschneidarei.

Quelle

Hans Pichler, Hofedl