A malheur

Neilich is' 's erscht passiert:
a Radlfohra' hot an Fuaßgänga' nieda' g'fiah't.
Er is' g'staud'n in sein' Goart'n,
er tuat hoi't schaun und auf 'wos woa't'n.

Zua' sö'b'n Zeit woa' unta'wegs a Bua',
da' Kiacha'blattlaustroga' mit seina' Fuah'.
Der is' unta'wegs hoi't mourd's g'schwind,
foah'n tuat a' wia da' Wind.

An Krocha mocht 's und es tuscht,
und da Ernst fliagt dua'ch d'Luft.
Er is daun gaunz benumma',
da Schäd'l tuat eahm a wen'g brumma'.

Da Ernstl, a Naturbursch, rappi't se' in d' Hech';
"a Flosch'n g'hea't da'," sogt a' zan Bua'm; "woaßt da 's eh!"
Er sogt: "A z'riss'ne Hos'n hob' i',
und aum Wadl rinnt ma 's Bluat owi!"

Da Ernstl hot se' schnöll dafaungt,
hoi't a Naturbuasch, er stöllt sein Maunn.
Es g'freit eahm schau' wieda' da' Wei',
und singa' tuat a' schau' wieda', des is fei'!

Quellen

Hans Pichler, Hofedl